تـمـام هـسـتـی مـن خــاک پـایــتـان بانو .... و جـان عـالـم هـسـتـی فدایتان بانو

جهان خلاصه سبزی ز راز خلقت توست ... و صبر گوشه‌ای از جلوه‌هایتان بانو

کویر جـسـم زمیـن پـر شکوفه می‌گردد .... که مـی‌وزد نـفـس د‌ل‌گـشـایـتان بانو

فـدک طلوع دل‌انگیـز ظهر عاشوراست ... و شـرح ساده‌ای از کـربلایـتان بانو

شکسـت خــواب خـدایــان سـنگی تاریخ .... به دست خطبه سبز و رسایتان بانو

به زهد مثل علی، در کمال همچو رسول .... شـمـیـم فـاطمـه دارد وفـایـتان بانو

هـزار مـرتـبـه گفـتــم و بــاز مــی‌گــویم .... تـمـام هـستی من خاک پایتان بانو

سرودۀ خدیجه پنجی

پی نوشت: بنا کرده بودم پست های فروردین ماه همه اش بهاره و مرتبط با عید و بهار باشد، اما گمانم بهارانه ترین شان همین پست است که در میلاد بانویم زینب سلام الله علیها و در آخرین روز از فروردینِ 89 میگذارم.

                                                "میلادش مبارک"